Anlat Beni Şiiri - Ahmet Mustafa Kulaber

Bir gün evlenir de anımsarsan beni,
Mini mini yavruların da olursa eğer;
Derlerse ki:'Anlat onu anne'diye,
İşte o zaman, anlat beni
Bari son kere...

Ne çok sevdiğimi hala beyhude yere,
Beni bu yorgun kırgın yüreğimle
Nasıl tanıştığımızı,nasıl ayrıldığımızı
Sonsuza dek kilit vurduğumuzu,son kez de...

Leyla ile Mecnun örneği
Ne çok seviştiğimizi anlat onlara.
Anlamsız kavgalarımızı da unutmadan,
Özlem dolu günleri de...!

Ne engeller takıldığını ayağımıza,
Yürüdüğümüz taşlı,dikenli yollarda;
Uçururum kenarındaki yorgun,argın
Çıkmazı, son durağımızı,dönüşümüzü de...

Anlat onlara,peri masalları
Anlatır gibi....
Kurduğumuz hayalleri,derdiğimiz gülleri
Yağmurlu günlerde sokakların tanıklığını
Ve aşındırdığımız alçak kaldırımları...!

Çok nedenlerle sessiz ağlamaklı
Bırakıp gidişini,yolculuğun uzaklara
Sadece sıcak avuçlarının çizgileriyle
Ve sildiğim göz yaşlarına ıslak mendilini...

Gizeminde kalan ayrılığın nedenlerini,
İçine bir kor ateşi yapıp gidişini anlat.
Anlat ruhuma yansısın
Yıkılan yüreğimin duvarlarını
Onarırcasına sonsuza dek...!

Acısını ayrılığın
Anlat yavrularına bir bir.
Uzun kirpiklerinin arasında çırpınan,
Benim de yanağımdan süzülen gözyaşlarımı;
Anlat onlara ki,duyayım seni...

Anlat onlara karanlıklara gömülmenin
Ne olduğunu.
Anlat ki yaptıklarından pişman
Bizim gibi ağlamasınlar.
Dikenli tellere takılıp yıllarca
O mahzun kalplerini dağlamasınlar...!