Anlat Bana Şiiri - Yenal Karavelioğlu

Gün yenik düştü akşama,
Kararttı yine kendini,
Siyaha çalındı gökyüzünün rengi…

Oysa bu sabah berraktı
Gülümsüyordu bana,
Masmavi gözleriyle.

Senin de ruhun karanlık sanki
Gökyüzüne eşlik edercesine…

Gözlerin siyahlaşmakta,
Dolu dolu bakıyor;
Aydınlık yüzün buğulanmakta…

Sanki düştü düşecek,
Gözlerinden yağmurlar,
Eşlik edecek gökyüzüne…

Gece gözlü, hüzünlü kadın,
Rüzgârın suskun,
Poyrazın bile esmiyor,
Sıcak nefesin bile gelmiyor buralara…

Özlem mi sardı içini?
Hasret mi yaktı, kavurdu yoksa!
Nedir bu vazgeçemediğin,
Yüreğini kanatan dikenler neler,
Hadi anlat bana...

Kim bilir,
Belki de anlatacak ne çok şeyin var!
Belki korkularınla yüzleşiyorsun,
Belki de yüreğinde doğacak güneşe,
Sen bile inanmıyorsun...

Bazen sabahlara kadar uyumazken,
Hüzün dolu,
Acıyla kanayan yüreğin,
Şeytana uymak isterken,
Kırk satırla beyninde dolaşırken düşünceler,
Ben bunları hak etmiyorum diye,
Lanet olsun diye isyan ederken yaşadıklarına…

Bazen gülüp oynayarak,
Unutmak isterken mutsuzluğunu,
Bazen geceyi bile,
Maviye çeviren kahkahalarınla,
Onurlu duruşunla yüzleşsen de yaşadıklarınla,
Çılgın deli dolu halinle,
Kırgın, kızgın ama sevgi dolu yüreğinle,
Fırlatıp atmak isterken,
Parmağındaki halkayla birlikte,
Yaşanmışlardaki mutsuzluklarını…

Geleceğine yeni bir sayfa açmak isterken,
Kim bilir belki de,
Meleklerin için tutuyorsun kendini…

Hadi artık kır zincirlerini,
Bırak geçmişte bırak acıları,
Bakma geriye bir daha…

Haykır gökyüzüne,
Yıldızlara, dağlara, taşlara, denizlere,
Ben bunları hak etmiyorum,
Yeter artık, yeter diye,
Vurma kafanı duvarlara…

Hüzün terk etsin yüreğini,
Acılar terk etsin bedenini,
Ay doğsun yüzünde,
Çiçekler tomurcuklansın, filizlensin,
Yaşadığın her yerde…
Artık sen de gül,
Sen de gül,
Sen de gülümse yüreğinle…

Unutma sakın unutma,
Bin defa acı çekse de yüreğin,
Güneş senin için doğacak,
Yakında, çok yakında…

Yeni doğan her gün,
Masmavi gökyüzü saracak yaşadığın yeri,
Gece gözlü hüzün yüzlü kadın,
Yeter ki sen her zaman sevgiyle gülümse…

Siyahlaşan gökyüzü,
Buğulanan gözlerindeki hüzün,
Ve sen,
Hadi ama hadi,
Anlat bana gözlerini kanatan acıları,
Anlat seni bekliyorum...