Anlat Bana Şiiri - Mahmut Cantekin

Siyah saçlı ela gözlü esmerim.
Nemrut’a doğan Güneş gibi,
Doğ buza kesmiş yüreğime…
Garibi ısıtan kor ateş gibi,
Zemheri gününde ısıt beni…
Al kollarını bir tanem,
Sar beni sarmaşıklar gibi…
Sar beni gerçek âşıklar gibi…

Sevda masalları anlat bana,
“Memo Zin” gibi…
Duydum ki çoğalmış Kâhta’da Beko’lar,
Günü gelir lazım olur!
Tek tek düş kara lekeleri ak sayfalara…
Yaşayan tarih gibi…

Kahramanlık destanları anlat bana,
“Meme Alan” gibi.
“Köroğlu” gibi,
“Che” gibi…

Kâhta’mızı anlat bana,
Sokak sokak hane hane…
Çilesini cefasını zevkini sefasını,
İnsanların ihanetini vefasını,
Anlat bana tane tane…
Duydum ki şirin Kâhta’mda,
Benim canım toprağımda,
Baykuşlar öter olmuş bülbül yerine…
Diken biter olmuş gül yerine.
Açalım sorunları inelim derine.
Sorunları yatıralım bilimin neşterine.
Çözelim binelim çağdaşlık trenine.
Yaşayalım çağdaş insanlar gibi…

Sen seni anlat bana,
Anlat sen seni,
Giderelim yılların özlemini…
Varsın yaklaşsın ömrün son limanı,
Varsın tütsün ciğerimin dumanı,
Varsın kırmış olsun zulmün fermanı,
Çocukluğumuzu yeniden yaşar gibi,
Düşlerimize yeniden koşar gibi,
Dağları yeniden aşar gibi,
Anlat bana sen seni,
Sensin bu Dünya’ya bağlayan beni…