Anlat Bakalım Şiiri - Turgut Çört

Karıştırırken çekilmiş fotoğrafları,
Hatırla bakalım hatırlayabilirsen!
Ne çabuk unuttun o tozlu rafları,
Anla bakalım anlayabilirsen!

Geçmiş olan dört yılın hatırına,
Umut salsın gülüşün dört bir yana,
O kocaman seneler sığmaz satırına,
Anlat bakalım anlatabilirsen!

Ne de taze aslında unutulan dünler,
Hatırlayınca anlıyor her yıl yediği sürgünler,
Hep derlerdi ya “nerde o eski günler?”
Bul bakalım bulabilirsen!

Bulamazsın elbette bulamazsın kardeş,
Eskilere dalarak deş yaralarını deş!
Eğer ki arayıp bulamıyorsan eş,
Dal bakalım dalabilirsen!

Bugün yaptıkların doldurur küreğini,
Yarınların dik tuttacak mı direğini?
O aşkın zehirli kurşunuyla yüreğini,
Del bakalım delebilirsen!

Diyorsan öfkeyle kalkan zararla oturur,
O mazi olan seneler insana meydan okutturur,
Belki bugününde kalırsan o seni avutur,
Kal bakalım kalabilirsen!

Ah çekersin öyle bir ah ki en derinden,
İçinde biriken kurtları atarsan derinden,
Birikerek gözüne dolanı kirpiklerinden,
Sal bakalım salabilirsen!

Hüsrana değmez! Eğer bağlıyorsan seriye,
Üzülerek eziyet ediyorsun emanet kemiğe, deriye,
Ömründen yediğin zamanı geriye,
Al bakalım alabilirsen!

Pişman olup feryat etsen bir ara,
Zaman geçer bağırsan da yakara yakara,
Saçlarını iş işten geçtikten sonra,
Yol bakalım yolabilirsen!

Çakırı bilen bilir değer verir insana,
Hayvana, böceğe ve yaratılmış tüm cana,
Umut da olsa felsefesi galebeyi zamana,
Çal bakalım çalabilirsen!