Anlat Anne… Şiiri - Ahmet Elmalı

bak doğdum anne artık sil terlerini alnından
akan gözyaşlarını durdur güldür gözlerini
özlemlerin elinde duruyor koptum bağrından
al kucağına haydi akıt bana sevinç hislerini

çok bekledin beni ellerimi tenimi gözlerimi
ağladın sevinçten duyduğunda kalp sesimi
hep hissettim üzerimdeki alev alev ellerini
yüreğinden kopardın sundun hücrelerini

olmaz sana kızmak küsmek ve seni üzmek
verdiğin hayata bakışlarına nankörlük etmek
hayatla mücadelene ek yük oldum aylarca
annem yok inan sana bir an da olsa içlenmek

bakışlarındaki yüce büyü hep ışığım oldu
gözlerime gözlerinden hep ışık doldu
aldığın nefesler geleceğime yön oldu
olmadığın her an kalbim seni aradı durdu

hep anlat bana yükümü taşıdığın günlerini
sırtının ağrılarını acılarını ve tüm sızılarını
sabahı beklerken okuduğun siir romanları
anlat anne benimle geçirdiğin tüm anıları