Anlat Şiiri - İhsan Suvaroğlu

Güneşe bak...
Dün gece gömüldüğü denizlerden inci toplamış,
Geçtiği bahçelerden karanfil.
Kavurduğu kırlardan menekşe toplamış.
Gerdanına dizecek incileri,
Ayaklarının altına serpecek karanfilleri
ve saçlarına takacak menekşeleri...
Aydınlattığı bütün diyarlardan mutluluk toplamış.
Bulut yükü ile sabır yüklenmiş,
bunca zahmete bizim için katlanmış.
Günelşe bak aşkım...
Anlat ona isyanlarını.
Sol tarafındaki deprem... hasrete dair
ne biliyorsan anlat.
kaç sevda öldü ise içinde bir tek gecede...
Anlat!
kaç dava düştü yüreğinin mahkemesinde, bir özlem boyunca,
Kaç kafiye birden koptu, benim için ağladığın şiirden?
Kaç mısra telef oldu, bana atfen!
Gözlerinin aşkına... anlat!
Anlamlı anlamsız, gerekli gereksiz,
ne varsa aşka dair!
Beni sevmekten korkan yüreğe dair ne varsa anlat.
Dur hele!
Ben mi anlatmalıyım yoksa!
Ne varsa seni sevmeye ve özlemeye dair.
Ben mi sıyrılmalıyım gecenin içinden... çırıl çıplak,
yada üzerimde vatansız acılardan kesilmiş, alelade, benlik bir gömlek...
Geceye ağız dolusu küfürler... hasrete lanetler.
Ben mi sövmeliyim anasına Dünyanın?
Güneşi de ben mi seveyim şimdi?
Senin ateşinle tutuşmuş bu yürekle?
Ben mi anlatayım yoksa...
Seni.