Anlat Şiiri - Seyit Burhaneddin Kekeç

Bırak düşsün kalem elinden
Ne yazacaksın geriye...
Bomboş bir hayatı mı
Yaşadığın hayal kırıklıklarını mı
Umut bağladığın insanların
Sana nasıl kazık attıklarını mı
Ne yazacaksın ha…
Ne yazacaksın geriye
Ağlama, ağlama be koçum
Hayat böyledir işte…
Ama yazmak istiyorsan
Yaz sen yine de
Yaz, nasıl sevdiğini yaz
İnsanlara güvenmek
Onları sevmek enayilikse
Yaz, enayiliğini yaz
Ama sakın ağlama…
Bir tek damla gözyaşın
Değer mi sana kazık atanlara

Boşa çıksa da umutlarını yaz sen yine
Yarınlardan beklentilerini
Güneşin doğuşunu nasıl beklediğini yaz
Ne var ne yoksa dök yüreğini ortaya
Belki bir anlayan çıkar, olur ya…
Ama sakın ağlama
Değer mi bir damla gözyaşın
Hasretini, sevdasını çektiğin
Seni anlamayan insanlara
Anlat, anlatacak neyin varsa
Durma dök yüreğini ortaya
Okuyan dinleyen olmasa da
Ben dinliyorum, derdini anlat bana
Ama ne olur sakın ağlama…
Yüreğim dayanmaz gözyaşlarına…

Anlat anlatacaksan
Hayatın kalleşliğini
Feleğin ateş çemberinden nasıl geçtiğini
Yüreğini doldurduğun
Sevgi denen duygunun kalleşliğini
Anlat, anlatacak neyin varsa
Dök yüreğini ortaya
Ama sakın ağlama…
Değer mi bütün bunlar
Senin bir damla gözyaşına…

Sana baktıkça
Aynaya bakıyor sanıyorum kendimi
Seni görünce anladım
Ne kadar da dolmuşum
Boş ver benim sözlerime aldırma
Ağla, ağlayabildiğin kadar ağla
Dök yüreğini ortaya, ağla...
Şey, başka mendilin de var mı yanında...

©
10-10-1998
Losser