anlat ki gecenin karanlığında damla damla kan aksın gözlerime.
ellerim yere düşsün gözlerim semaya çekilsin.
anlat bakalım ey karanlığın gölgesinde ki aydınlığım.
vur hançeri göğsümüze ses gelsin dilimizden.
yaşadığım hayatı anlatan ses olsun kulaklarımda.
ben gözlerimi yüreğimin içine aldım.
oradan bakıp dua etmekteyim
vur hançeri karanlığın keskin sesi
hiç önemli değil…
vur ki göğsümden nesiller boyu bitmeyen nefsim dökülsün.
Kayıt Tarihi : 25.10.2006 10:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cemaleddin Özmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/25/anlat-27.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)