Anlat Şiiri - Selçuk Alkan

Koynumda sakladığım masalları anlat!
Anlat ki suskunluk denizinde martılarla yankılansın
Bir gece kolye yaptım ruhuma
İki günahsız incini
Dolayıp astım boynuma
Bir ömür çıkarmamak için.

Gördüğün rüyayı anlat!
Hani kucak kucak sevgi sözcüklerini
Kulağına fısıldamıştım ya bir gece
Uyurken sen
Ben her gece gelip saçlarını okşarım
Soluksuz kalırsan eğer
Nefesin olmak için.

Anlatsana!
Kozamı nasıl yırtıp çıktığımı her baharda
Ömrü sadece bir gün olan
Ama mutluluğu bütün yıl sürecek bir kelebek gibi
Nasıl küllerimden dirildiğimi
O gün en güzel çiçekleri toplarım ben
Yıldız saçan göz bebeklerinden senin
Elma yanaklarına konarım
Mavi bir kelebeği doğurup
Yeniden ölmek için.

Anlat!
Matemin kol gezdiği geceleri
O gecelerde seni karanlığa tutarım
Kör kuyuları aydınlatırsın
Beyaz bir ışık gibi
Bana ayı anlat!
Seni görünce güneş zannedip saklanan
Ya da kar tanelerini
Avuçlarında iken esmere çalan.

Seni anlat ya da beni
Aynı şey değil mi?
Çatık kaşlarında düş kokan
Aşkı anlat bana!
O ürkek pamuk kalbine anlat ki
Yüreğimden aynı aşk çıkacaktır her defasında
Bin parçaya bölseler beni.

Dur! Anlatma sakın!
Sen yine suskun bir deniz ol!
Ben de senin yanı başındaki rıhtımın
Üstündeki gemiler yine demirlesin kalbime
Yoksa büyüsü bozulacak
Düş tadındaki aşk-ın/ım.