Yerde mi, gökte mi; bilmem nerdeyim,
Aklım mı tutuldu, hangi yerdeyim?
Zaman, mekân, arş ferş dışında kaldım,
Yalnız "Hakk! " dediğim bir seherdeyim.
Bu öyle bir gerçek; ufuk ötesi,
Arşı çevreleyen gerçeğin sesi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta