Anlaşılmaz Şey Şiiri - Necdet Erem

Bütün teknolojik icatlar insan beyninin en fazla yüzde onluk kullanım kapasitesinin ürünü olduğuna göre;

Beynin kullanım kapasite yüzdesi artırıldığında, alet ve araçlarla yapılan ve yaptırılan işler alet ve araçsız da yapılabilir.

Ne dersiniz, imkan, ilgi ve bilgilerimizi birazda bizi biz yapan ruhsal yeteneklerimizi geliştirmek için harcasak zarar mı ederiz?

İlkel çağlarda yaşamış insanlar beyin ve ruhlarını, teknolojik imkanlarla tembelleştirmedikleri için ruhsal yetenek açısından kabullenmekte zorlandığımız idrak ve izahından aciz kaldığımız harikalar imza atmışlar.

Bediüzzaman Said NURSİ.
“Hayvaniyetten çık, cismaniyeti bırak, kalb ve ruhun derece-i hayatına gir. Tevehhüm ettiğin geniş dünyadan daha geniş bir daire-i hayat, bir âlem-i nur bulursun.” Diyerek, konuyu en güzel ve en veciz bir şekilde izah etmiştir.

Unutmayalım ki;
İnsan beş duyudan ibaret olmadığı gibi;
Dünyanın fiziki şartları, beş duyuyu tam kapasite kullanmaya müsait değildir.

BEYİN VE RUHSAL YETENEK KAPASİTEMİZİN YÜZDE YÜZÜNÜ NEREDE KULLANACAĞIZ?

KULLANILMAYACAKSA NEDEN VERİLDİ?
VARSA NEREDE KULLANACAĞIMIZI DÜŞÜNMEMİZ GEREKMEZMİ?

YOKSA;
SADECE DOĞAL İHTİYAÇLARIMIZIN TEMİNİNE TAHSİS EDEREK TEMBELLEŞTİRDİĞİMİZ, DEĞERSİZLEŞTİRDİĞİMİZ RUH VE BEYNİMİZİ BÖYLE ANLAŞILMAZ ŞEYLERLE YORMAYA DEĞMEZMİ?