Anlaşılmaz Şiiri - İlyas Doğan

Kapandı kapılar,
Söndü ocaklar.
Karanlıklar kederli ve korkunç.
Köpek sesleri parçalar geceyi.
Kulak veren olmaz onlara.
Irmaklar çağlar,
Uçurumlar intiharla dolar.
Tüm ağaçlar sularda boğulur.
Meyveler dallarda susar.
Bu nasıl bir hâldir, anlaşılmaz.
Karlar beyaz eyler cihanı.
Masum çocuklar kirlenir.
Gözleri yaşlıdır ana babaların.
Yürekler alev alevdir.
Bu yangın kimindir, anlaşılmaz.
Duyulan başak sesleridir
Rüzgârda bir o yana, bir bu yana.
Birazdan boyun bükecek fırtınaya
Sarı güneş bereketi.
Bu ne tufandır, yıkımdır, anlaşılmaz.

[ Adıyaman – 1999 ]