Anlaşılmaz Şiiri - Ünal Çoban

Cehalette merhamet aranmaz,
Cahil, dertten halden anlamaz,
Yardımı, iyiliği menfaat saymaz,
Yoksa, kerem olan anlaşılmaz..

Vicdan, insan oğlu insanda olur,
İnsafsız, çareyi husumette bulur,
Aymaz, cühelayı dost bilir,
Soysuzsa, insan müsveddesidir.

Dersen; insan insanın şeytanı..
Kötü arkadaş saptırır insanı,
Hoşgörmeli mi şaşıranı,
Beşerse insan, şaşan kuldur.

Bilirsin, insan sözünden tutulur,
Fakat, hayvan yularından.
İnsan içine çıkacaksan,
Canın çıkmadan vazgeç huyundan.

Hayvanın alacası dışındaysa, insanınki içinde,
İnsan çeşit çeşit; yer damar damardır,
Çoğunun söylediği beylik söz biçiminde,
Manzume değil, şair anlaşılmayandır.

18.06.2008