Bir göz odada mutlu olurdu eski sevdalılar.
Şimdi oda sayısı kadar yalnızlık var.
Sofraya otururdu insanlar,
ağız dolusu haykırışlar.
Beton bloklar ardında saklı kalır sancılar.
Çaresizliğine hapsolmuş çiçeğin,
açmaz ne çok yaprakları var...
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta