Anlaşılmak Şiiri - Murat Ülkü

Anlaşılmak... Dilde sükûn, kalbe huzur,
Sözcüklerin ötesinde bir buluşma anı.
Bir lütuf ki, suskunluğu bile okur,
Ruhumdaki gizli, en mahrem yazgıyı.

Yanımda olmak değil, beni anlamak için,
Yürümek gerek aynı yokuşu, aynı izden.
Öyle bir kısmet ki, arayan yorulur peşinden,
Bütün kalabalıklar dağılır, çekilir birden.

Gözlerimde bir fırtına kopsa da kimsesiz,
Senin bakışın, o fırtınayı dindirir.
Elimde değil ki, bu yorgun ve derin his,
Anlayan bir yürek, beni yeniden diriltir.

Bu dünya, bilmeyenin omuzuna ağırdır,
Her yük, yanlış yerde taşınırsa ezer.
Oysa ben, hafiflikten yaratıldım ince bir sır,
Bana pranga değil, gökyüzü gezer.

Ve sen geldin, beni yük diye görmeyen tek kişi,
Sadece ruhumun genişliğini fark ettin.
Omzuma konan, dost eli değil, göğün nefesi;
Bana yakışan o kanatları sen taktın.

Artık yeryüzünün telaşı beni yormaz,
Çünkü kalbimde, yüksekten uçmanın izni var.
Seninle karşılaştım, bu büyük bir kısmet kadar özel,
Bana anlaşılmak denilen o mucize yakışır.

Şimdi bu kanatlarla sonsuzluğa uçarız,
Ne bir sınır biliriz, ne de bir durak.
Bizim hikâyemiz, artık göklere yazılır,
Çünkü anlaştık, bu bağ ebediyete kalacak.