Elimi ayağımı çektim her işten!
Aklıma sorular takılıyor,
Cevaplayamıyorum ezberden…
Zaten sorduklarımda anlamıyor beni.
Konuşurken o gözlükleri çıkarsalar
Çok iyi anlaşılacağım da…
İşte bu, önyargı!
Beni çıkmaz bir yola sürükleyecek olan
En etkili etken…
Ah! Sanırım o yola sürükleniyorum
Kimsesiz koridorda
Haykıra haykıra bağırıyorum da
Sesim duyulmuyor ya!
Fikirlerimde değişiyor mu ne?
Anlatamıyorum kimseye.
Dedim ya, anlaşılamıyorum,
Anlayamıyor O’ndan başka hiç kimse beni.
Gecelerce yalvarıyorum O’na,
Bu halime acısan da,
Bir tane beni anlayabilen insan göndersen ya…
İşte,
Ben O’na yalvarıyorum sadece.
Bu derdimi gidersin diye…
Kayıt Tarihi : 18.1.2015 19:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Atak](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/18/anlasilmak-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!