Yavaş yavaş şu zamandan
Tütüyoruz anlasana.
Demir aldık bu limandan
Gidiyoruz anlasana.
Yaşananlar dünde kaldı,
Hatıralar fonda kaldı.
Ne sende ne bende kaldı;
Satıyoruz anlasana.
Masallara kandı gönül,
Nasıl da inandı gönül.
Yüzüyorum sandı gönül;
Batıyoruz anlasana.
Gençlik dedik, o da gitti.
Sayılı gün, çabuk bitti.
Ayrılıklar geldi, çattı;
Yitiyoruz anlasana.
Hayat bakî sandırdılar,
Rehâvete bandırdılar.
Yalanlarla kandırdılar;
Yutuyoruz anlasana.
Ömür kısa, dünya fanî.
Nerde Şirin, Leylâ hanî?
Terk eyledik tatlı canı;
Bitiyoruz anlasana.
Kayıt Tarihi : 21.5.2006 22:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Esat Anık](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/21/anlasana-37.jpg)
Zaman bize ne yar, ne eş.
Yaşanan her anda ateş
Tutuyoruz, anlasana.
Sizi okumak ayrı bir tad hocam.
Mekanda bir naçiz dörtlüğümüzü kabulünüzle.
..
Ömür kısa, dünya fanî.
Nerde Şirin, Leylâ hanî?
Terk eyledik tatlı canı;
Bitiyoruz anlasana.
tebrikler
Kaleminiz daim olsun
Neferi
TÜM YORUMLAR (2)