Anlasana Şiiri - Meral Yağcıoğlu

• 

  Niyazi Özbek

  'Yüreğinde
  Unuttuğun '
  umarım unutanlar pişmanlıklarıyla kalırlar.
  gerçekten harika bir şiir okudum.kısa ve yalın... alabildiğince yoğun ve benzersiz duygular çağrıştırmış.tebrikler.saygılarımla.
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Mustafa Çelebi Çetinkaya

  /////////////
  şiir güzel akmış son mısraya kadar ama sonunda ölmek üzere olduğunu duymak pek hoş bir netice olmadı.
  Eğer o sevgi zaten yüreklerde hakimiyetini kurduysa o farzetsede farzetmesede sen onun gül’ü olarak kalacaksın bu kesin. Birde kesin olan başka bir hal var ki; seven gönüller bir gün bir şekilde bir yerde kavuşacaklar.
  Bekleyişiniz şiirinize çok güzel yansımış her ne kadar sonuna umutsuz bir ölüm katsanız da şiirde ki duruş ve anlatım sadeliği ile duyguların saf bir şekilde dile getirilmesi ve buna artı olarak da okuyucuyu sıkmadan anlatılmak istenen özlemin anlatılması harika olmuş. Ben koly kolay harika demem her şiire. Ki şiir zaten kendi başına harika bir sanat! Ama bazen şairlerimizde o harikalığı altlarına adlarını ekledikleri şiirlere katıyorlar. “Anlasana” buna güzel bir örnek olarak gösterilebilir şahsımca. Özenti ve saçma süslemeler yapılmadan duygu olduğu gibi karşımıza çıkmış.
  Dilerim o kırmızı gül’ün sahibi de sizin karşınıza bir an evvel çıkar ve bu bekleyiş biter…
  Sevgilerimle
  
  /////*S*E*V*D*A*ZA*N*///
  Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Bu şiir hakkında yorumum: Her gül, aslında yok oluşun iskelesine konuşlanmış bir gemidir. Bekler ki, üzerinde durduğu denizin en dibine atılan kancanın çekilme zamanı gelsin, yukarıya... Bekleyiş anları ise ya dayanılmaz hüzün ve azaplar; belirsizlikler, çelişkiler ya da çok uzaktaki bir fenerin bir işaret göndermesi umudu ile geçer gider. Bu anlar, unutulmuşlukların esâretidir; bu anlar, yahut, çok uzakta bekleniyor olmaların gizidir... Ne olursa olsun, kutlu sayılabilecek “gel” çağrısına duyulan özlem vardır yüreğin dilinde hep... Hep bekler bütün gemiler, ansız fırtınalarda savrulup ya da kaderine terkedilmiş bir limanda eskiyip gitmektense (o gül olmaktansa, koyulmak yerine gönlün en kıymetli vazosuna, bir hain rüzgârda solup giden...) sabırsızlıkla ya çok uzakta ya çok yakında onu bekleyen, belki solgun belki yorgun ama ümit ışığını hiç yitirmemiş, gözlere görünmeyi...
  
  Her yürek, gene de çok iyi bilirim(celladı olsa da koca bir gülistanın) eninde sonunda yakarmanın ve pişmanlığın kıyısına siner... Kendisine yapılan “gel” çağrısını ise duyar mı duymaz mı, meçhûl...
  
  İlk bölümde “ben bir gülüm, kırmızı gül, senin gülün...” derken, birden fazla gereksiz yere gül kelimesinin kullanılması, şiiri okurken tıkanıklığa yol açıyor, kanımca. Bana öyle geliyor ki: “ben, senin kırmızı gülünüm...” gibi tek bir cümle içerisinde de okuyucuya anlatmak istediğimizi verebilirdik. Lâkin, şiiri sesli okuduğumuzda bunun şiirselliğe katkıda bulunmak için yapılmış olabileceği sonucunu çıkarabiliriz.
  
  çok zevk aldım okumaktan
  
  ...
  
  Genç Kalemler Şiir Değerlendirme Etkinliği'ne katılan bu güzel şiiri ve şâirini kutlarım
  
  
  FÂtih Çodur
  
  
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Na

  ( .. dedimya vallahi ben masumummm.. suç
  ....... bakkalda.. öyle kadife gibi beyaz şarapları
  ....... satınca.. :)))) .. HOŞ BU ŞİİRDE BİR ÖNCEKİ
  ...... GİBİYMİŞ.. sepete attık çoktan.. :))) )
  sevgi, saygı ve selamlarımla./ n.a./

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Leyla Akgül

  Bence o gülünü soldurmaya kıyamayacak kadar seviyordur. Senin güzel yüreğin zaten soldurulursa çok yazık olur. Tebrik, selam ve saygılar...

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (16)