Söylenilmek istenen sebepsizliğe dökülünce,
Ölesiye sevgiler tüketilince,
Değerin yıldızlardan, yere serilince,
Anlarsın aslında yalnız kaldığını.
Önceleri bu sözler manasız gelir,
Esas sevgiyi arayınca yalnızlık belirir.
Ne zamanki duygular yere serilir,
Anlarsın aslında yalnız kaldığını.
Sevgi denilen o koskoca deniz,
Herkesi yüzeyde barındırmaz bedelsiz.
Sevdiğin seni terkederse nedensiz,
Anlarsın aslında yalnız kaldığını.
Deli gönül, sevdiğin kalırsa sessiz,
Sorunca bu haline derse sebepsiz,
İçine bir korku düşerse yersiz,
Anlarsın aslında yalnız kaldığını.
Selçuk Akçay
Kayıt Tarihi : 26.5.2001 06:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!