İnsanlık denince önden giderdin,
Hani sen insandın,insan severdin.
Nerede hislerin,neden vaz geçtin,
Bitmeyen nefretle dolmuşsun şimdi.
Önünde sevgiler demet olmuştu,
Bir sevda dünyası seni bulmuştu.
aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Hem insanlık yermiş hem de pişman olmuştur. Siz de unutun gitsin. Siteminizi güzel dile getirmişsiniz, tebrikler.
iyi düşünmüşsün dost...
Selam ve saygıyla
çok güzel tebrikler
Yüreğine sağlık.
Harika olmuş.
Sevgi ve Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta