Anlarsın nihayetinde Şiiri - Kenan Faik

Ötmeye çalışsın istediği kadar rüzgarlar
Bülbüller gülmekten kasıla kalır onlara...
Gecenin bağrından, söküp atsan o siyah libasını
Yine de kalmaz çıplak
Göremezsin bile
Ne ara kaçıp gittiğini ışıklardan
Gecenin...

Öyle beyaz ki tenin bu gece
Sanki ay içten içe seni kıskanır...
Dalıp gidişlerin kaç ömrümü tüketmiştir içimde
Kaç saklanışıdır hicranlarımın öfkelerimden
Bilsen
Hüznün yüreğimde asırlarıma dokunur...
Bu kaçıncı geriye göçüdür aşkların
Bu kaçın ömürleri sayışıdır birer birer
Bilmem...
Bir gündüz
Bir gece
Bir gündüz
Bir gece...
Papatyaların o efsuni terü taze beyazlıklarında
Sanki arar sanırsın kelebeklerin aşklarını...
Bir seviyor
Bir sevmiyor
Bir seviyor
Bir sevmiyor diye
Koparırken birer birer yapraklarını...
Anlarsın nihayetinde...
İşte sana sevinç
İşte keder...
İşte sana hayat
İşte ölüm...