Anlarsın Çocuk Şiiri - Mehmet Soysal

Alın terin toprağa dökülünce
Ekmek ne demek anlarsın çocuk
Ocakta kızgın demir gibi bükülünce
Pişmek ne demek anlarsın Çocuk

Hüzün kaplar içini yalnız kalınca
Gözler yaşarır yürek yorunlunca
Veysel gibi gönlün saza vurunca
Söz ne demek anlarsın Çocuk

Çabuk düşersin hayatta hızlı yaşarsan
Her düğümü çözersin sırrı bulursan
Nefes ile Yunus misali canı okşarsan
Aşk ne demek anlarsın Çocuk

Kararır boş odan mumlar sönünce
Kaybedersin kendini aklın gidince
Yüreğine bir ince sevda düşünce
Yanmak ne demek anlarsın Çocuk

Ateş canı yakmaz doğruyu tutarsan
Üzülürsün hayattan hemen koparsan
Bir günlük kelebeğe hayatı sorarsan
Yaşamak ne demek anlarsın Çocuk

Zalime boyun eğme akıtsada kanını
Pir Sultan hiç düşürmedi dilinden Şah'ı
Dosttan gelen gül yakınca canını
Taş ne demek anlarsın Çocuk

Gönlünde ne varsa o olsun dilinde
Kapılıp gitme kibrin azgın selinde
Muhtaç kalınca bir yudum suya çölde
Nimet ne demek anlarsın Çocuk

Dost dediklerin dönünce düşmana
Denize düşer sarılırsın yılana
Düştüğünde tekmeyi yeyince sırtına
Düşmek ne demek anlarsın Çocuk

Herşeyi verir toprak emek verince
Kara günü yaşarsın elindeki gidince
Etrafındakiler sana kıs kıs gülünce
Kıymet ne demek anlarsın Çocuk

Hayat seni yıkamaz pes etmedikçe
Kıymetini bilirsin zoru görünce
Geldiğin toprağa geri dönünce
Ana ne demek anlarsın Çocuk

Düşersen kimse çekmez kahrını
Bugünden ders al mutlu yaşa yarını
Yıkılmaz bir dağa yaslayınca sırtını
Baba ne demek anlarsın Çocuk