Anlarsın Birgün... 49 Şiiri - Cengiz Polat

Sarıldın ya bulunmaz denilen hint kumaşına,
Eskittiğinde çul olduğunu anlarsın bir gün,
Güzelliğin kaybolur, kırışıklıklar başlarsa yüzünde,
Keşkelerinde sevgimin gücünü anlarsın bir gün…

Hiç kimse bakamaz benim baktığım gibi sana,
Sana bakan gözlerin kör olduğunu anlarsın bir gün,
Her şeyinin var ama ağzının tadı hiç kalmadığında,
Yediğimiz soğanın bal olduğunu anlarsın bir gün…

Her mevsim bahardı ikimize, günlerimiz bahar tadında,
Baharların bittiğini, hazan olduğunu anlarsın bir gün,
Dönülmez akşamların ufukları çöktüğünde üstüne,
Şiirlerimi okur ağlarsın bir gün, sevgimi anlarsın bir gün…

Kalmadı bu dünya ne Şirin’e, ne Leyla’ya, ne de Aslı’ya,
Bir Ferhat, bir Kerem, bir Mecnun olduğumu anlarsın bir gün,
Sevgisiz yaşamın acıları öbek öbek çöktüğünde üstüne,
Eyvah der ağlarsın bir gün, aşkımın değerini anlarsın bir gün…

Adımı görürsen, otlar bitmiş sulanmamış bir mezar taşında,
Kim bilir içinden neler geçer,hissederim inan, inan bana,
İstemem dua etme, şaşıracaksın adımın yanındaki adına,
Kıyamadığım gözlerin dolacak, çok sevildiğini anlacaksın o gün...