Anlarsın Benii Şiiri - İdris Çağlar

Sevenim çok deyip sakın övünme
Kendinle kalınca anlarsın beni
Birgün pişman olup dövündüğünde
Maziye dalınca anlarsın beni

Pusular kuraca yolunda çile
Elinden gelmezki edesin hile
Dostun şöyle dursun, eşinden bile
Kem sözler duyunca anlarsın beni

Buruşur ellerin, buruşur yüzün
Hiç kimseye geçmez işveyle, nazın
Haykırsan duyulmaz sesin, avazın
Perişan olunca anlarsın beni

Üstüne üstüne gelir duvarlar
Tükenip de biter, yok olur varlar
Uğramaz semtine yazlar, baharlar
Güllerin solunca anlarsın beni

Gündüzün geceye döndüğü zaman
Gözündeki ışık söndüğü zaman
Azrail ensene bindiği zaman
Mihadın dolunca anlarsın beni