Anlarsın Şiiri - Adem İrhan

Kapatacaksan eğer bu gönül sayfasını
Dur gitme dediğimi gittiğinde anlarsın
Yüreğin şerha şerha nasıl yarıldığını
Umutların seni terk ettiğinde anlarsın

Şafak vaktine hasret geceler olduğunu
Bir dermansızın dertte dermanı bulduğunu
Kovsan da gidemeyip senle var oluğunu
Son nefesin seni terk ettiğinde anlarsın

Duymadın yakarışı, duymadın niyazımı
Yokluğunda kışımı, varlığında yazımı
Dinmek nedir bilmeyen acımasız sızımı
Kalbe amansız acı çöktüğünde anlarsın

Bir bilsen ne çaresiz bende açtığın yara
Diyemem ‘’dermansız kal, dermanı bende ara’’
Gecenin bir yarısı elinde son sigara
Hayallere dalarak yaktığında anlarsın

Aşkın kor ateşinde nasıl da yandığımı
Gözyaşımla söndürüp nasıl dayandığımı
Hüzünlü her şarkıda, şiirde yandığımı
Her satırda kahredip yandığında anlarsın

Çöllerin yağmurlara duyduğu hasretini
Yolunu gözleyerek düştüğü kasvetini
Ruhumun bu bedene duyduğu nefretini
Çıkmaz sokakta mahkûm kaldığında anlarsın