Anlarsın... Şiiri - Emrah Tomruk

Kavurur içini bir garip yangın
Sularda yanar ateşte donarsın
Aklını başına alınca birgün
Kim sevmiş seni o zaman anlarsın

Öteden gelince aşkın çağrısı
Önemsizdir artık işin doğrusu
Kalbine düşünce sevda ağrısı
İnlemek neymiş o zaman anlarsın

Asılanca şimdi gülen yüzlerin
Pişman olup kahredince sözlerin
Yorgun düşüp kuruyunca gözlerin
Ağlamak neymiş o zaman anlarsın

Geçmişle geleceğin arasına
Dayanılmaz bu derdin yarasına
Bulanınca beddua karasına
Ah almak neymiş o zaman anlarsın

Çektiğin acıya tüm alem sessiz
İnsanlar kör olur vicdanlar ıssız
Sende sevince birgün karşılıksız
Yar olmak neymiş o zaman anlarsın

Çekeceksin sende ne deyim sabret
Aşığın yüreği aşığa hasret
Sen de ben gibi sevince elbet
Beklemek neymiş o zaman anlarsın

Nesine yanmışın ateş nesine
Hasret kalınmışsa ağyar sesine
Gelmeyen o yarin silsilesine
Küfretmek neymiş o zaman anlarsın

Öğrenince dönersin gerisin geri
Yaşarken ölmeyi hem diri diri
Karşına çıkınca sen gibi biri
Yalvarmak neymiş o zaman anlarsın

Yaşamak güzel mi bilmem hülyada
Gördüğün sadece kalmaz rüyada
Kurulunca mahkemeyi kübrada
Can yakmak neymiş o zaman anlarsın