hayatında bensizliğin boşluğu,büyüdükçe büyür
kendini,kendi içinde bulamaz olur,ararsın
keşkelerin ezer seni,eyvahların hırpalar
tamda işte o an vefasızlıkların aklına gelir
beni ufalaya,ufalaya nasıl çıkardın hayatından
her sabrın sonu vardır,bendekinin bittiğini anlarsın...
senin sevgisizliğine inat
susmalarımın senin aklının marifeti değil
benim sana olan sevgimin sabrı olduğunu
gitmemek için sevgime tutundukça
senin her darben de nasılda parçalandığımı
sensizliğe yol alıp gittiğimde anlarsın...
bir gün tüm ahengini kaybettiğinde hayat
güneşin üşüttüğü sabahlara uyanınca gözlerin
eller bulamayınca tutunacak sıcacık bir el
yüzünde kocaman bir hüzün yerleştiğinde
kimsesiz çocuklar gibi kuytulara pusmuş
titrerken bulduğunda kendini
işte tamda o an gittiğimi anlarsın...
Kayıt Tarihi : 12.11.2012 02:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir çiçeğin açışı gibi nazik bir akış
tebriklerimle güzel şiire ve şairine
sevgi ve huzurla kalın efendim
YÜREĞE KALEME EMEĞE SAĞLIK
doyurucu mısralarla akıp gidiyor şiir
çok çok güzeldi değerli şair
tebriklerimle
sevgi ve huzurla kalın efendim
Emeği ve yüreği kutlarım.
Selam ve sevgimle. …………………….OR
TÜM YORUMLAR (20)