Heyhat hiç birşeyin eskisi gibi olmadığını
Başkalaştığını herşeyin
Kendine bile yabancı kaldığını anlarsın
Ne çocukluk kalmıştır,ne geçen günler
Aynanın karşısına geçince farkedersin.
Hayat almış eline kalemini
Çizmeye başlamıştır yüzüne çizgileri
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
'Yaşamdan bıkmak', 'hayata küsmek', hep negatif düşünmek, nasıl gerçekleşir, nasıl olur diye kafa yorarken, birden şairleri şiirleri hatırlıyorum ve o düşüncelere bir anlam veremiyorum. Okuyan bir toplum olsaydık eğer, bu dizeleri, bu şairleri okuyacak, onları tanıyacak ve hayatı zehir eden olaylara şahitlik etmeyecektik. Çünkü şairler dünyaya hep pozitif bakan insanlardır. Onlar olmasaydı dünya gerçekten çekilmez olurdu. Dünyayı çekilmez zannedenler, öyle düşünenler şairleri tanıma fırsatını elde edemeyenlerdir.
Tayyar YILDIRIM
Doğru hayat avucumuzda tuttuğumuz su gibi akıp gider zamanla çok şeylerin değiştiğini duyguda düşüncede bile değişime uğradığını anlarsın...bende bu hayatta öğrenmem gereken ne çok şey olduğunu anladım, ama hayatı anladım mı?.....bilemedim....yüreğinize sağlık.....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta