Anlarsın Şiiri - Mehmet Yücel

Anlam yokmuş anlamsızın özünde.
Zalim olup dikilince anlarsın.
Ne çirkinlik saklı güzel yüzünde.
O maskesi çekilince anlarsın.

Uzatınca tutan olmaz ellerin.
Gel diyorsun boşe gider gellerin.
Suskun olur bülbül gibi dillerin.
Yaprak olup dökülünce anlarsın.

Ne devrandır diye sitem eylersin.
Sitemini bir kendine söylersin.
Sen aşk için koca dağlar deleresin.
Boynun aşka bükülünce anlarsın.

Umut seller gibi YÜCEL bir ırmak.
Dost yaralı ise olur mu durmak.
İstemekle olmaz bir güzel sarmak.
Engel yola dökülünce anlarsın