Anlarsın Şiiri - Zekiye Aksöz

Birgün anlarsın değerini
Elinde olduğunda yetinmediğin güzelliklerin
Başın önüne düşer ağlarsın
Geçen zaman aman vermez
Yıkılmışlığına yanarsın

Birgün anlarsın gözlerinin sözlerinin
Sevgisinin değerini
Saçlarını okşayışını özlersin
Özlersin bir fincan çayı
Berabarce yudumladığın anı
Hasret kalırsın öfkesine bile

Birgün anlarsın boş duvarlar
Üzerine üzerine geldiğinde
Soğuktan üşüdüğünde
Sana kucak açacak kimse olmaz
Saran kollar öpen dudaklar olmaz
Ve üşümüşlüğünle kalırsın

Birgün anlarsın kırılmışlığına
İncinmişliğine aldıran olmadığında
Kalmadığında manen yıkılmışlığında
Yanında kimse
Dinlediğinde bizim şarkımızı
Radyoda her çalındığında
Gözlerin dolar
Gözyaşlarını silecek eller uzaklarda
Onu kaybettiğine yanarsın

Birgün anlarsın
Araban arıza yaptığında yolda
Tekerine bir tekme atıpta
Umutla gelip geçene bakarsın
Saatler sonra bitap bir halde
Üstün kir pas içinde
Çaresiz kalırsında küfürün bini bir para
Herşeye lanet edersin
Anlatacak kimse olmaz yanında

Birgün anlarsın
Hep bana hep bana demenin yanlışlığını
Çok çaresiz bir halde paraya sıkıştığında
Sana on para vermez olur dostlar
Sana inanmaz olur candan arkadaşlar
O zaman anlarsın benim sana
Anlatmak istediklerimi
Küsersin hayata kendine bile
Elinde bir şişe duvar dibinde