Anlarsın Şiiri - Mecit Aktürk

Kavramasan ne çıkar hayatın gayesini
Kum saati su gibi... aktığında anlarsın
Haddini aşanların hazin hikâyesini
Toprağın sinesine baktığında anlarsın

Bakmasını bilene görmeye bir güz yeter
Sonbahar geldiğinde kuş bile farklı öter
Kışın can veren çiçek yeniden nasıl biter
Cevap bulmak için ter, döktüğünde anlarsın

Takıl gönlüne göre; dolaş Acem’i, Rum’u
İnadına sadıksan görürsün uçurumu
Son nefesin kıyısı Mezarlıklar Kurumu
Endişeli durumu çaktığında anlarsın

Varsın dem alsın bu dem Rahmân’a suizanlık
Taltif edilsin şaki, şeytana borazanlık...
Eyvah nasıl çekilir ve ne demek pişmanlık
Gurup vakti karanlık, çöktüğünde anlarsın

Karlı kibir gölünde kine banıp dilini
Kirlet inkâr ile sen ömürlük sicilini
Tek celselik dâvânın beşinci delilini
İhtiyarlık belini büktüğünde anlarsın

Uçursa da semâya nefse taam alkışlar
Gören göze ibrettir kanadı kırık kuşlar
Ben’lik güden bedende nasıl eğilir başlar
Önüne sarp yokuşlar çıktığında anlarsın

Farzımuhal, duysan da kabirin avazını
Gülüp alaya alsan ölümün vaazını
Ecelin müstahdemi dinlemeyip nazını
Ansızın boğazını, sıktığında anlarsın

Papatya falına bak, olmazsa, yazı tura
Aklıma yatmıyor de, mesafe koy o/nura
Nasıl olsa hakikat kafana vura vura
Dar ve derin çukura çektiğinde anlarsın

Şüphesiz bu hân gurbet, ukbâ "anavatan"dır
Şayet bu bir savaşsa, galibi Yaratan’dır
İsbatı her kuyuda üryan, âciz yatandır
Kimler için o "tandır", yaktığında anlarsın!