Anlarsın Şiiri - Mustafa Yılmaz Boz

Her yanan sigaranın, beklemek olduğunu
Kül tablasının içi, dolduğunda anlarsın
Ayrılığın ne zor şey, ne demek olduğunu,
Saatlerin hicranda, kaldığında anlarsın.

Mutluluk ön görüp te, sevmeyi teptiklerin,
Benim külüm değil mi? yerlere serptiklerin,
Bir sabah ezanında, düşecek kirpiklerin,
O gözlerin şafağa, daldığında anlarsın.

İnat etme sevdiğim, gel istersen benim ol,
Ant içeyim istersen, gıyabında yemin ol,
Seni benden başkası, sevemez ki emin ol,
Derdin giriftarından, yıldığında anlarsın.

Umut yitik perişan, yollar sisli çarem az,
Elin doğru güzeli, başkasına yaramaz,
Gönül kaybettiğini, iki gözle aramaz,
Ayrılık nikabını, bulduğunda anlarsın.

Bir masal duyacaksın, kalbini dağlayacak,
Sana benden misafir, bir hüzün uğrayacak,
Gözlerin yaşlarını, ateşe doğrayacak,
El oğlu yanağını, sildiğinde anlarsın.

İçinden bir haykırış, kesecek nefesini,
Kısmak isteyeceksin, bensizliğin sesini,
Sevdiğim o çiçekler, verince meyvesini,
İki oğlun bir kızın, olduğunda anlarsın.

Kahıroğlan son sözü, kalbimde anılırsın,
Belli etme sevdamı, sevmemiş sanılırsın,
Ömür daha var dersen, vallahi yanılırsın,
Muhannet namazını, kıldığında anlarsın.