Anlarsın hayatın tadının tuzunun olmadığını,
Alelacele vaktin, zamanın dolduğunu...
Büyüdükçe anlıyor insan yalnız kaldığını,
Dost dediğin kişilerin olması gereken zamanda yokluğunu...
Güneşin ısıtmadığını sarılacak kimsen kalmayıp üşüdüğünde anlarsın,
Kışın ortasında zaman zaman yanar,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
"DOST İSTERESEN EĞER, ALLAH VE ONUN HAS DOSTLARI OLAN, MELEKLER, PEYGAMBERLER, MUTTAKİ, MÜSTAKİM, MUVAHHİD, MUHLİS, MUSLİH, MUHSİN, MUHTEREM VE MÜBAREK MÜ'MİNLER YETER." kelam-ı kibar-
Ama ne yazık ki, günümüzde gerçek dost olarak sadece Allah ve melekler kalmış Furkan bey. İnsani dostlar ise binde birden daha az kaldığı için, onlara rast gelmek Allah'ın takdirine kalmıştır.
Hayırlı dostlar ve dostluklar dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta