Anlarsın Şiiri - Zeynel Erol

ANLARSIN

Beni böyle ateşlere attığını
Sen de bir gün yandığında anlarsın
Onulmadık belaya çattığını
Tam kurtuldum sandığında anlarsın

Böyle acımadan attın ya derde
Belki çok mutlusun gittiğin yerde
İçine dert olup bir gün gelir de
Pişman pişman döndüğünde anlarsın

İçinde derince sızı saklar da
Yolları gözlersin tüm şafaklarda
Vah birikip saçındaki aklarda
Tüm gençliğin söndüğünde anlarsın

Kimseler anlamaz artık halini
Yâd eller çözemez sevda dilini
Yıllar yılı yetirdiğin gülünü
Ellerinle sunduğunda anlarsın

Düştüğünde bir gün sevda derdine
Sığamazsın sen de dünya yurduna
Dizilip de tabutumun ardına
Topraklara indiğinde anlarsın

Anlamazsın şimdi mutlusun çünkü
Kaderi değiştik bir gün düşün ki
Beni bırakıp da gittiğin günkü
Hallerime bandığında anlarsın

Sırtın yere gelir elbet senin de
Hakkım verilecek o gün önünde
Hesaplar açılıp mahşer gününde
Teraziye konduğunda anlarsın