Anlarsın Şiiri - Aydın Duran

Geceyi güne, günleri seneye,
Ucu ucuna sarınca anlarsın.
Salarsan umudu bir bilinmeze,
Hayali düşe karınca anlarsın .

İbrik gagalı o göçmen kuşlardan,
Rüzgarlardan güneşten ya da aydan,
Ufkun ardından, uzak diyarlardan,
Bir haber diye sorunca anlarsın .

Boğaz boyunca gırtlağında kılçık,
Yutsan da yutulmaz ki o hıçkırık.
Umudunu kaybedip ,kalbin kırık,
Aşk batağına batınca anlarsın.

İnsan kaç gönüle sığar ki söyle,
Bir gün birinde, bir gün diğerinde
Sende yarı yolda kalırsan böyle
Başını taşlara vurunca anlarsın.

Geceler ömründen uzar giderken,
Davarlar üstü üstüne gelirken,
Ne açlık ,ne de susuzluk çekerken,
Ekmeği tuza basınca anlarsın.

Sanma bu sözlerim sana sitemdir!
Sevmek neymiş, yahut nasıl sevilir?
Sence heves ,bence ömre bedeldir,
Bir gün gözlerime bakınca anlarsın