Anlarsın! Şiiri - Tamer Arabacı

Bir şarkı dinlersin.
En ağırından mazi açar kapılarını.
Gözlerin ıslak,
Bağrında o tanıdık ateş.
Sonra;
Bir şarkı söylersin.
En çaresizinden.
Bir an gelir çözersin.
Kim dost kim kalleş.

Küçücük kaldığın yalnızlığınla
Yepyeni hüzünler aradığın yollarda
Bazen korkarsın.
Geriye dönüp bakamazsın.
Her bitişin bilinmezliği var.
Her sonu biri baştan yazar.
Mutluluk dediğin şey
Sorduğun kadarsın.

Şarkılar dinlersin.
Sana seni anlatan senden sızılar.
Bir bir çevirirsin hayatın sayfalarını.
Kırışmış alnında yazgısı küllenen nar-ı sevda,
Gördüğün görmeyi beklemediğin.
Anlamamaya çalışırsın.
Tüm döngülerinde kaybetmişliklerin.
Ve filmin sonu.
Kabullenmenin dinginliğinde kaybolmayı yeğlersin.
Sıfırlanmayı, zamanın bir yerinde silinmeyi istersin.
O çok sevdiğin şarkıyı
Son kez dinlersin.
Ya da bir daha dinlemeyeceğini hissedersin.
Bu dünya için var olduğun gerçeğin
Bunca boşluğunda hüküm sürdüğün o garip anlamsızlığın.
Umarsızca anlarsın.