Anlarsın Şiiri - Mutlu Alkan

Yükseklerden yerlere düştüğünde
Yüzüne gülenler sırtını döndüğünde
Elinde ki son kibritin de söndüğünde
Anlarsın insanların samimiyetini

Avcunda yalnızca duaların kalınca
Yokluk ve yoksulluk kapını çalınca
Rahman, verdiklerinden geri alınca
Anlarsın kul olan nefsinin acziyetini

Düşünürsen beşerin halini derince
İyi gün dostunun yüzünü görünce
Borç, harç içerisine biraz girince
Anlarsın gerçek dostun kıymetini

Sen iyi oldukça yanında kalırlar
Alıp omuzlara göklere çıkarırlar
Varken var, yokken yok olurlar
Anlarsın şer düşünenlerin niyetini

Saçların tel tel bir bir ağardığında
Umutlarını da ardında bıraktığında
Sitem ederek geçmişine baktığında
Anlarsın başına gelenlerin hiddetini

Her yere zifiri karanlık çöktüğünde
Baharındayken yaprak döktüğünde
Yüklenen yükler belini büktüğünde
Anlarsın taşıdıklarının şiddetini

Başkasının günahı ile yargılanınca
İftira denilen soğuk ateş ile yanınca
Yoksa ateşine su taşıyan bir karınca
Anlarsın o an verilen sabrın müddetini

Karıştırırlarsa hasatta saman ile sapı
Kapanırken bir kapı açılır bin bir kapı
Yapanlar verirler elbette ahirette hesabı
Anlarsın o vakit Yaradan'ın kudretini
06.05.2020