Anlarsın Şiiri - Abidin Büyükköse

Bir lokma, bir hırka, bir hane…
Umudumuz, çabamız budur.
Hele bulmuşsak bir de dürdane,
Envai renk çiçekler açar bahçelerde
Dünyamız cennet olur,

Bilmeyiz gam nedir, tasa ne
Dört mevsim bahardır sanki
Yaşamasını bilene
Öyledir inan ki…

Ve lakin,
Hüzün rüzgarları esmekte
Benim yüreğimin yamaçlarında
Ne bahar bilirim, ne yaz, ne kış
Hüzün yüzümde bin renkli bir nakış
Her bakışım bir isyandır
Her isyanım bir yalan dudaklarımda

Bilmem neden geldim cihane
Dışımda hep bir yağmur
İçimde hep bir yangın
Dur! Dur dokunma sakın
Yanarsın
Dur, n'olur…

İşte ben böyle bir serseriyim
Böyle bir divane
Fakirlik, fukaralık bahane
Dokunma bana, gelme
Ben yanarım, sen ağlarsın
Anlarsın…