Hayat bir değirmen insan öğüten
İçinde bin türlü derde bürüten
Bir cambaz misali ipte yürüten
Düştüğünü ip kopunca anlarsın
Hayat bir bardak çay insan da şeker
Tat aldım sanırsın dönerken beher
Erirde gidersin hep teker teker
Yokluğunu çay bitince anlarsın.
Hayat kimine dost kimine düşman
Kimine çok zayıf kimine şişman
Günahına bakıp olmazsan pişman
Cezasını gün gelince anlarsın.
Sevdasına düşme hayatın tadın
Düşünerek bassın yere adımın
Unutulmuş olur ne yapsan adın
Mezara girince beni anlarsın
Sezai dermişim dervişim değil
Dünyayı gönülden sevmişim değil
Daha bu canımı vermişim değil
Nedeni niçini bir gün anlarsın.
Kayıt Tarihi : 10.1.2020 11:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!