Anlarsın Şiiri - Halil Bozdoğanoğlu

Mevsimler değişip dalında ışgın
Meyveye durunca anlarsın beni
Bu soylu vedanın ilk sabahında
Uzak bir yerlerde türküler söyle

Haydi ayrılığın vaktidir şimdi
Beyaz mendilini al gel kıyıma
Uykusuz gecenin mahmurluğunda
Vuslatı olmamış bir aşka salla

Acının bıçağı böler ikiye
En keskin ustura şah damarında
Sensizliğimi de götürüyorum
Daha bulaşmadan sesin sesime

Tan yeri ağarıp şafak sökmeden
Yorgun gözlerin de solgun bir rengim
Beşinci mevsimin çıkmaz sokağı
Karşımıza çıkan tek ihtimaldir

Caddeler vitrinler akar içinden
Kaldırıma düşer göz bebeklerin
Bir şair ölür de duymasın bile
Eskiyince zaman düşler de eskir