İçini saran sevdaya tutulunca
Geceler uzadıkça uzar
Gözlerine bir türlü uyku girmez
Gelmeyen sabahları beklersin
Ne sarıldığın çarşaf örter içindekilerini
Ne de başını koyduğun yastık dinler söylediklerini
Sızlarsın çaresizliğine bir başına
Unutamadığının hayaliyle yanarsın
Anlarsın o zaman boş yere kahrolduğunu
Bir seferliğine de olsa yüzünü görememenin
Sarılıp ta hasret gidermenin mümkün olmadığını
Yüreğinden vurulmuşluğunu kabullenirsin
Hak etmeyeni sevmenin işe yaramadığını
Dünyanın ne kadar çirkef olduğunu
İnsanların çıkarlarına kurban edildiğini
Aynada yüzüne bakınca anlarsın
O an düşünüp durursun
Geçmişine yanıp üzülürsün
İçin burkulur ah çekersin
Sevdiğine erişilmezliği anlarsın
Acılar ile geçen zamanın
Hülyasından uyanınca
Saçlarının aklaştığını görürsün
Yolmak istersin öc alırcasına
Her şeyden sıyrılmak istersin
Lanet edersin yaşadıklarına
Beklemekten, ümidinden vazgeçersin
Katlanmaya çalışırsın yalnızlığına
29 Ocak 2013
Salı
Kayıt Tarihi : 24.3.2017 08:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!