Kaçarken zaman senden can havliyle
Ve inerken ince ince çizgiler yüzüne,
Dökülürken o altın saçların tel tel;
Anlarsın.
Elinden kaçırdığın hayat
Başkalarının başının üstüne taç olduğunda,
Yaşamak;
Sandığın gibi mi kandığın gibi mi
Anlarsın.
Varsa kalbin ve seversen sen de bir gün,
Sevmek;
Doğmak gibi mi, ölmek gibi mi
Anlarsın.
Doğumunda ölen bir bebek gibi mi
O bebeği alan melek gibi mi
Yanarsın, yanarsın ama
Anlarsın.
Şafak AkatKayıt Tarihi : 23.12.2014 03:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şafak Akat](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/23/anlarsin-145.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!