Anlarsın...... Şiiri - Tuncay Akdeniz

Sevgidir; İnsanın,gerçek dünyası,
Hele gönüllere,girde anlarsın.
Gerçek sevenmidir,güzelin hası,
Aşkını kalbine,örde anlarsın...

Yaşadığın günler,dönermi geri,
Üçgünlük dünyadır,insanın ömrü.
Gafillerin olmaz,bundan haberi,
Aklını bu sırra,yorda anlarsın...

Kalp gözüyle görmek,lazım öteyi,
Dikkat eyle taşa,vurma baltayı,
Sevinme'ki toprak,gizler hatayı.
O nefs'in hırsını kırda anlarsın...

Mecnun kerem sevda ile çağladı,
Hakk yola erenler gönül bağladı.
Yunus; Mevlâm diye diye ağladı,
Bu mâna sırrına erde anlarsın...

Cenneti güzellik,baharı yazı,
Kışın habercisi,sonbahar güzü.
Bülbüllerin gülsüz,gülermi yüzü,
Hele bir derdini,sorda anlarsın...

Hani o mührü şah,sultanlar nerde,
Meydanları kalmış,kalleş namerde.
Hakk mizân kurulur mahşeri yerde
Bu dünya halini orda anlarsın...

İçimdeki derttir,beni bağırtan,
Kendini bilmezdir,bilgelik satan.
Bir toplumu devlet,yapandır vatan,
Uğruna canını verde anlarsın...

Kul Tuncay'da derin,bu yara izi,
Bakışın göremez,bende'ki özü.
Ötelerden bir ses,çağırır bizi,
Git yolun sonuna,varda anlarsın...