Anlarsın 1 Şiiri - Selva Durmazemir

Sınanmak en sevdiğin şeyle,
Öyle zor, öyle derin mesele
Öyle ki hayat memat meselesidir bir yerde
Herşeyindir hayatındır belki de
Sığınırsan biricik Rabbine
İşte o zaman bütün dünya girer devreye
Ağlar seninle gökkubbe
Hüznüne ortak olur her cümle
Bağrına basar seni ay, yıldız ve gece
Güneş tesellin olur ümit verircesine
Rüzgâr ruhunu kanatlandırır gökler ötesine
Yeter ki umudunu yitirme!
Yeter ki küsme hiçbir şeye!
Zordur sabretmek pencereden süzülen kedere
Zorla içeri dalan hüzne
Yüreğinin derinliklerine akan her neyse
Ona mani olamamak kolay değildir elbette..
Bu minvalde dolar dolar da taşarsın
Bazen akarsın sel misâli
Bırakırsın içine özlemlerini, hayâllarini
Acılarını, kederlerini, hüzünlerini
Akar akar gider, yakar yıkar bendini
Yolunu bulur da deryalar içinde bulursun kendini
Rahmet zahmet içiçe
Anlarsın nimetin değerini
Ve yine anlarsın acizliğini, çaresizliğini
Sahip olduğun her güzel şeyin emânet verildiğini
Haddini bilirsin, hissedersin hiçliğini
O hiçliğin içinde görürsün Mevla’nın kudretini
Boyun bükersin eman dilersin
Bırakma nolur Rabbim beni
Bırakma hiçbir zaman ellerimi!
Öyle bir ağlarsın ki hem de içli içli..
Hikmete râm olursun
Dalarsın ve bulursun rahmetin içinde kendini
Sabır sırlı bir anahtar misâli
Zamanı gelince bir bakarsın kapının önündesin
Öyle bir kapı ki
Açarsın sırlı anahtarınla o altın kapıyı
Ve açılır sonuna kadar..
Muhteşem bir servet sana göz kırpar!
Ne göz görmüştür ne akıl hâyal etmiştir!..
Süpriz lütuflar artık senindir!