Anlarmısın? Şiiri - Fahrettin Petriçli

Aşk, kimine sığ bir su
Kimine dipsiz denizmiş
Herkes nasibi kadar hisseder
Hissettiği kadar bilirmiş
Bilinmezden hediye
Bilinmeyen bir sırmış.

Ömrü ahirim, son aşkım
Şimdi sana sevdamı anlatsam
Ve desem ki
Buz tutmuş gönlüme ateş,
Gözlerime ışık saçan güneş
Yanıma yoldaş, canıma eş oldun
Kurumuş, çatlamış gönül toprağıma
Yeniden su veren rahmet oldun
Kafi gelmez kelimeler
Kifayet etmez hiç bir lisan
Sessizce...
Usulca...
Ve sadece...
Seni seviyorum desem
Anlarmısın?

Ömrü ahirim, son aşkım
Şimdi sana sevdamı anlatsam
Ve desem ki
Başkuşu bülbül eden karagülüm
Güzel ela gözlerine
Tatlı sözlerine vurulduğum
Yorgun gönlüme can katan nazlı kuğum
Edasına, nazına maftun olduğum
Varlığıyla yeniden huzur bulduğum
Kafi gelmez kelimeler
Kifayet etmez hiç bir lisan
Sessizce...
Usulca...
Ve sadece...
Seni seviyorum desem
Anlarmısın?

Ömrü ahirim, son aşkım
Şimdi sana sevdamı anlatsam
Ve desem ki
Mertliği ve dişiliği
Aynı potada eriten
Kara Fatmaların torunu,
Kadınım, hayranım sana
Gururum, onurum, namusunsun
Her gün hamdetme makamında olduğum
Rabbimden gelen lütufsun
Kafi gelmez kelimeler
Kifayet etmez hiç bir lisan
Sessizce...
Usulca...
Ve sadece...
Seni seviyorum desem
Anlarmısın?