An gelir hüzün çöker bu şehre
Aydınlık uğramaz olur
Sokaklarında hafif kandınlar,
Serseri adamlar dolanır
Mahzun gözleri yaşla dolar bir aşığın
Bu şehre hüzün çökünce
Bahar gelmez, kış geçmez olur
Ağaçlar meyveye durmaz sonra
Girilmez olur denizlerine.
Bu şehre hüzün çökünce
Damlalarını yere savurmaz olur gök
Kırılır susuzluktan tabiat
Dalgalar karaya vurmaz olur
Vapurlar sirenlerini çalamaz
Ve martılar kaybeder çığlıklarını
Bu şehre çökünce hüzün anlarım ki sen
İçin için ağlar durursun
Kayıt Tarihi : 24.12.2007 03:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Kenan Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/24/anlarim-ki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!