Anlarım Şiiri - Furkan Yahya Altunay

Tek bir kelime dahi olsa kâfî, anlarım.

Kendi kendimi aldattı yıllarca yalanlarım.

Varsın bozulsun tadım da son bulsun amanlarım.

Suya düştü baksana! Safça kurduğum planlarım.

Düşeceğim çukuru kazacaksan sen kaz, anlarım.

Hani gölgesinde avunduğum hüsn-ü zanlarım?

Kapkara zift tuttu, ateş görmeden kazanlarım.

Tutunamadı baksana! Dostça kurulan mizanlarım.

Bu sitemlerime kızacaksan sen kız, anlarım.

Derde derman derdim de dertlermiş dermanlarım.

Dertsizler diyarında ise değersizdir fermanlarım.

Heba oldu baksana! Vakitsiz savrulan harmanlarım.

Sen, sen değilsin ki söylersin! Anlarım.

Çıktık ikilikten! Büyükler, küçükler ve akranlarım.

Biriz, Bir'deniz, Bir'eyiz. Böyle biline beyanlarım.

Vakit geldi baksana! Taşlanır oldu fidanlarım.

İnanırsan bine karşı birsin. Anlarım.

Merdi, namerdi ile hınca hınç meydanlarım.

Gözler durur fesadı, bir sussa da ozanlarım,

Daha dün dostum diyen dalkavuk düşmanlarım.

Halef selef olur sonunda dualarım ve isyanlarım;

Yeter artık yakılmasın! Bir pire için yorganlarım!

Ben, bir deryada doğdum, anlarım!

Donuk sanırsın ancak hayat doludur mercanlarım.

Takdiri ilahi ya! Temizdir meytesi dahi canlarım.

Katlanıp mürekkep olsam da bitmez! Tükenmez burhanlarım.

Artık senden beklenen bir ilan kaldı. Anlarım.

Semaya gür, kulağa usulca okunur ezanlarım.

Dinleyip durduğunuz dilden dile dolaşan destanlarım.

Elli bin yıla nazaran işte benim son anlarım.

01.01.2023

Konya/Selçuklu