Anlardın Şiiri - Mustafa Parlak

Bir bendim yağan, sana her bir damlada
Düşerdim peşine, düşerdim tenine
Tenin kokardım mis gibi, buram buram
Anlardın sen! ben tutuşurdum yanardım.

Perçem yüzüne düşer, zülfün ıslanır,
Değer saçına , değer aşka düşerdim.
Duramazdım teninde kayar düşerdim
Anlardın sen! ben tutuşurdum, yanardım.

Göz yaşın olurdum, değince gözlerine
Kirpiğinden öpüp. süzülürcesine .
Duramazdım yerimde kayar düşerdim
Anlardın sen! ben tutuşurdum, yanardım.

Aşkı çizerdim yüzüne aşkımızı
Hissederdin beni, bilmezdin içimi
Can verirdim ben ellerinde ölmeye
Anlardın sen! ben tutuşurdum, yanardım.

Ellerinle sarılırdın bedenime
Sanırdım can vereceksin öpüşünle
Duramazdım yerimde kayar düşerdim
Anlardın sen! ben tutuşurdum, yanardım.

Anlatırdım beni , anlardı toprakana!.
Ağlardı. acırdı basardı bağrına.
Gülerdi gül yüzün güneşim açınca
Anlardın sen! ben tutuşurdum, yanardım.

Dağlanıpta önce dağlara, havaya
Hasretimlen yük olurken bulutlara
İçimde bitmeyen heycan aynı hala
Anlardın sen! ben tutuşurdum, yanardım.

Nasıl sırılsıklam olmuşum canım yar
Her bir damlamla sana dönerken ey yar
Omuzlarımda hasretim bir sensin yar
Anlardın sen! ben tutuşurdum, yanardım.

Görürdü beni tekrar düşünce sana
Öldüm öldüm dirildim yar dudağında
Kalu u bela da yazılanı alnıma
Anlardın sen! ben tutuşurdum, yanardım.