Uzakta dururken çok güzeller ,
Sessiz,saygılı daha bi anlarcasına ..
Cam parçaları insanı en çok acıtan,
tarumar olan saçlarım terlesin tek ,tek ..
Teğet geçer ilkbahar yaz kirpiklerimin..
En çokta gören gözler irfan sa eğer,
Alğılarım tutulmuş aynı yerde duruyor ,
Nasıl nasıl onlarki içlerinde hallettiler,
Bize zırnık sevgi bırakmadılar el gibi ..
Hataya inanmamızı bekliyorlar köprüde..
Küfrediyor onlar bizden değil diye toprak,
Köklerimiz kırık gönlümüz buruk ,,
Ellerimiz yetim boynumuz bükük kaldı .
Bizi gözden çıkardığınız gün öldünüz.
Şimdi sizin gibi sahte sevgileriniz,
Oyunlarınız kadar eğlenceli oyunlar,
Sakladığınız kağıt kadar sayfanız ...
Eğreti otu çınlıyor kulaklarımda ..
İstediğiniz oldu selamsız sabahsız..
Görevleriniz ucuz tıpkı sizin kadar...
Merhametiniz mermer ,kalbiniz taş..
Vicdanınız nerede? Adalet nedir?
Artık bizi değil kendinizi kandırırsınız..
Kırılgan kalbimin şeytani şölenleri..
Aynur Durmuş
Aynur Durmuş
Kayıt Tarihi : 2.11.2020 03:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!