Anlar Unutulmaz, Unutulan İnsandır

Anlar unutulmaz
Unutulan insandır
İnsan insanı unutturur derler
Söyleyen ne de haklıdır

Konuşmalar asla silinmez
Uzay boşluğuna sürüklenirler

An gelirde bir makine icat olursa
Belki yakalar o konuşmaları uzay boşluğunda

Belki kendi seslerimizden kendimizi eleverirler
Belki unutulmuş günlerimizi anlatıverirler
Kendi seslerimizden bize söyleyiverirler

Anlar unutulmaz
Unutulan insandır
İnsan insanı unutturur derler
Söyleyen ne de haklıdır

Yazılanlar belki silinmiştir belleklerden
Ama yaşananlar silinmez, kazınmıştır

Dokunaklıdır dostun söyleyişi
Acıdır

Kulağı delmez
Yüreğe işler

Anlar unutulmaz
Unutulan insandır
İnsan insanı unutturur derler
Söyleyen ne de haklıdır

Kırpılan kağıtlar değildir hep
Yüreklerde kırpılır

Belki son demlerimizi yaşarız konuşmalarla
Belki son bir nefes kaldı boğazımızda

Hesabını yapacak bir aygıtımız yok
İcadını yapacak bir aklımızda

Anlar unutulmaz
Unutulan insandır
Ve insan insanı unutturur derler
Söyleyen nasıl da haklıdır.